શ્રી RahulGandhi ટેક્સાસ યુનિવર્સિટીના વિદ્યાર્થીઓ સાથે સંવાદ .
પૃથ્વી પર દરેક જગ્યાએ રોજગારની સમસ્યા નથી. પશ્ચિમમાં રોજગારની સમસ્યા છે. ભારતમાં રોજગારની સમસ્યા છે, પરંતુ વિશ્વમાં એવા ઘણા દેશો છે જે ખરેખર આ સમસ્યાનો સામનો કરતા નથી. ચીનમાં રોજગારની સમસ્યા નથી. વિયેતનામમાં રોજગારની સમસ્યા નથી. તેથી, ગ્રહ પર એવા સ્થાનો છે જે બેરોજગારી સાથે સંઘર્ષ કરી રહ્યાં નથી. આનું એક કારણ છે. જો તમે 1940, 50 અને 60 ના દાયકામાં યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સને જુઓ, તો તે વૈશ્વિક ઉત્પાદનનું કેન્દ્ર હતું. જે કંઈપણ બનાવવામાં આવ્યું હતું – કાર, વોશિંગ મશીન, ટીવી – બધું યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સમાં બનાવવામાં આવ્યું હતું. ઉત્પાદન યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સથી કોરિયા, જાપાન અને છેવટે ચીનમાં ખસેડવામાં આવ્યું. જો તમે આજે જુઓ તો વૈશ્વિક ઉત્પાદનમાં ચીનનું પ્રભુત્વ છે. ભારતમાં, તમે ફોન, ફર્નિચર, કપડાં જુઓ – તે બધા પાછળ “મેડ ઇન ચાઇના” કહે છે. એ હકીકત છે.
તો, શું થયું છે? પશ્ચિમ-અમેરિકા, યુરોપ અને ભારત-એ ઉત્પાદનનો વિચાર છોડી દીધો છે અને તેને ચીનને સોંપી દીધો છે. ઉત્પાદન કાર્ય નોકરીઓનું સર્જન કરે છે. આપણે શું કરીએ છીએ, અમેરિકનો શું કરે છે, પશ્ચિમ શું કરે છે, તે વપરાશનું આયોજન કરે છે. ઉબેર વપરાશનું આયોજન કરી રહ્યું છે. ફોક્સકોન ઉત્પાદનનું આયોજન કરી રહી છે. મહિન્દ્રા ઉત્પાદનનું આયોજન કરે છે. બજાજ ઉત્પાદનનું આયોજન કરે છે. આ તે કંપનીઓ છે જે નોકરીઓનું સર્જન કરે છે અને તે જ સમસ્યા છે. તમે વપરાશ પર આધાર રાખીને ભારતમાં ક્યારેય રોજગારી આપવાના નથી. તે થવાનું નથી.
ભારતે ઉત્પાદનના કાર્ય અને ઉત્પાદનના આયોજન વિશે વિચારવું પડશે. “ઠીક છે, ઉત્પાદન અથવા ઉત્પાદન ચીની, વિયેતનામીઓ અથવા બાંગ્લાદેશીઓનું સંરક્ષણ હશે.” બાંગ્લાદેશ, અત્યારે તેઓ જે સમસ્યાઓનો સામનો કરી રહ્યા છે તે છતાં, કાપડમાં અમને સંપૂર્ણ રીતે પાછળ છોડી દીધા છે. તેઓએ અમને કાપડમાં સાફ કર્યા. તેથી, આપણે લોકશાહી વાતાવરણમાં કેવી રીતે ઉત્પાદન કરવું તેની ફરીથી કલ્પના કરવી પડશે. જ્યાં સુધી આપણે તે નહીં કરીએ, ત્યાં સુધી આપણે ઉચ્ચ સ્તરની બેરોજગારીનો સામનો કરીશું, અને પ્રમાણિકપણે, તે ટકાઉ નથી.
